آدميزاد بنده احسان است . به هر كس نيكي كني ،او را رام و مطيع خويش مي سازي و به هر كس محبت و لطف كني ،قلعه دلش را فتح كرده اي . به قول سعدي :
بنده حلقه به دوش ،ار ننوازي ،برود .                    لطف كن لطف ،كه بيگانه شود حلقه به گوش                                                                                                                           تعليم حضرت رسول است (ص)است كه :اي مردم !مي دانم كه نمي توانيد با اموالتان همه مردم را راضي كنيد ،ولي با چهره باز و گساده رويي و خوش اخلاقي ،مي توانيد.
و سخن مولايمان حضرت امير (ع)چنين است :
آزادمردان ،با ايثار ،بنده و غلام مي شوند .
البته بنده و غلام خوبيها و كرامتهاي اخلاقي .اين هم گام ديگري در جذب دلها و ايجاد الفتها و تحكيم رابطه هاي عاطفي در جامعه بشري است.