گر سر جنگ است كنون خيل را                                          گو به سحر، مهلتي اين ليل را

تا كنم اين خاتمه روزگار                                                     باز شبي طاعت پروردگار

تا كنم از عشق ،نماز دگر                                                     يا شب خود راز و نياز دگر   

من كشم از دل ،شبي آه دگر                                               او كند از لطف نگاه دگر

من ز نگاه رخ زيباي دوست                                               ديده كنم محو تماشاي دوست